Vandaag maar eens wat omweggetjes gemaakt vanuit Scopello naar Trapani. Arny heeft namelijks schoon genoeg van het weggedrag van de west-sicilianen. Het lijkt erop dat aan deze kant van het eiland zowat iedere weggebruiker a-socialer is dan de oostelijke tegenhanger. Dus lekker rustig over smalle bergweggetjes, door het prachtige landschap net ten zuiden van het Nationaal Park Zingaro. Het deed ons af en toe denken aan Utah en Arizona. Maar zodra we weer de grote weg op moesten begon het weer. Eenmaal in Trapani hebben we diverse staaltjes van hufterig weggedrag gezien dat zelfs Mexico hierin verbleekt. Mensen rijden gewoon met een dikke BMW of Audi een éénrichtingstraat in vanuit de verkeerde kant! Ze halen je met z'n 2-en links en rechts gelijktijdig in, terwijl je voor een rood stoplicht staat te wachten en de claxon schijnt hier niet uit te kunnen!
Maar goed, we zijn heelhuids bij ons appartementje aangekomen en mochten er zelfs 2 uur eerder in dan afgesproken. Na even bijkomen van de verkeershectiek zijn we de stad ingetrokken. Gelukkig logeren we net op het randje van de voetgangerszone in het oude gedeelte van de stad. Mooie kerken en mooie paleisjes, maar er moet nog heel veel opgeknapt worden. We zijn zelfs even de steegjes van het oude Joodse Ghetto in gegaan, wat eigenlijk afgeraden wordt. Maar we zijn niemand tegengekomen die kwaad in zin had. Toen we richting oude vismarkt, langs de zee liepen werd ineens de lucht donker en voordat we ergens een kroegje of enoteca konden vinden, viel de regen met bakken uit de hemel. Gelukkig konden we schuilen onder de luifel van een restaurantje.
De temperatuur daalde ineens enorm en bibberend in ons dunnen shirtje en korte broek zijn we snel weer naar ons logeeradres gerend. Nog even snel een flesje heel locale Grillo (witte wijn) bij onze buren (wijnbarretje van een leuk oud mannetje, koste maar 5 euro) en het toen maar even gezellig gemaakt op ons binnenplaatsje.
Na even googlen bleek de oudste pizzeria van Trapani ook nog eens aan de overkant van de straat te liggen, dus dat was een eenvoudige keus. Superlekkere, traditionele pizza uit een houtoven!
S'avonds verander de hectiek van de dag in een soort van 'gemütlichkeit'. Mensen nemen een kussentje mee en gaan op de rand van de straat samen een flesje wijn delen. De leukste terrasjes verschijnen midden op de straat en iedereen doet ineens heel aardig tegen alles en iedereen. Vreemde stad....
No comments:
Post a Comment